Scrub Daddy

Soms komen er van die dingen op de markt waarvan je je afvraagt of er nou echt zo goed is nagedacht over de naam. Vorige week waren de meiden en ik even in de stad om cadeautjes voor mijn lief te kopen. Uiteraard is het een commercieel fenomeen, maar als je een lief hebt die nooit wat voor zichzelf vraagt en nooit wat zomaar wil hebben, is dit opgedrongen geluk een uitkomst. Als ik niets voor mijn lief zou kopen, zou hij alles keurig tot op de draad versleten gebruiken en zelfs dan kan het nog wel volgens hem. Ik denk dat hij nog geen halve aarde gebruikt. Nou ja, misschien, omdat hij wel gek is op in ons afgeragde busje rijden op diesel. Het is er dan wel weer eentje uit de oudheid, dus dat maakt dat er geen nieuwe materialen voor nodig zijn. Enfin, vaderdag in juni en november zijn verjaardag maken dat wij als gezin en dankbaar gebruik van maken dan iets voor hem te kopen.

Vele jaren kocht ik altijd een gitaar, maar ik denk dat de collectie redelijk richting compleet gaat. Kleding zegt hem niets, tuinieren niet zijn hobby…..zo slenteren we rond en keuren eigenlijk alles af wat we tegenkomen. We besluiten vooral dan ook de kringloopzaken af te gaan. Mijn lief is zeer begaan met het terugdraaien van de oneindige groei uit eindige bron. Mogelijk heeft die zorg ook bijgedragen aan het feit dat hij al een behoorlijke tijd zich op de rand van de afgrond in een burn out bevindt. Je zal mij niet meer horen zeggen dat het een welvaartsziekte is. Je kan er behoorlijk van van de wereld raken. In een kringloop komen we prachtig gereedschap tegen uit een waarschijnlijk complete boedel die is ingebracht. Dat kunnen we altijd gebruiken bij onze oude boerderij en kan vast zijn goedkeuring dragen.

Op de terugweg komen we langs de Blokker. Ik probeer me altijd in te houden, maar ben nu eenmaal wel gek op gadgets. Ik mag ook geen Tell Sell en andere vage TV aanbieders kijken, want ik ben gelijk verkocht. Verfsystemen die tien keer zo snel gaan, gymtoestellen voor het meest briljante figuur, ik geloof ze allemaal en ik wil ze allemaal hebben. Nu heb ik die verslaving goed onder controle hoor en nog zelden ligt er een pakje met een teleurstelling op de mat. Oh, nou ja, ik vergrijp me nog wel eens aan de Chinese kruidenpleisters die je dan ergens moet plakken waar ze wonderen gaan verrichten, maar na één pleister ben ik wel genezen…. Tja, je zou kunnen zeggen dat ze dus toch werken…..

Enfin, de Blokker dus en buiten in de bak zie ik van verre al iets geel blauws liggen wat mijn aandacht trekt. Het blijkt een Scrub Daddy afwasborstel en wordt aangeprezen met filmpje en al. Verlekkerd kijk ik naar de eenvoud waarmee deze robuuste Daddy door de pannen glijdt. Nu doen we pannen en ovenschalen altijd met de hand. Eerlijk gezegd doet mijn lief dat altijd, want bij ons samenkomen mocht ik vertellen wat nooit zou doen. Ik heb toen afwas en vuilnis gezegd en daar hou ik me dan ook strikt aan. Echter, de Scrub Daddy afwasborstel lacht me toe en lijkt me een ideaal cadeautje om aan vaderdag toe te voegen. Je kan zelf de afwasmiddel in de steel doen en met een handig knijpsysteem doseren tijdens het schrobben!

Mijn dochters hangen ondertussen aan mijn mouw en willen me van de plek des onheils wegtrekken. Mam, je weet hoe het gaat, het werkt nooit zoals jij je het voorstelt, zeggen ze. Maar papa laat de borstels altijd zo verslijten en dan vind ik ze zo vies, werp ik tegen. Ik verzwijg daarbij dat hij ze regelmatig een rondje laat meedraaien in de wasmachine om ze hygiënisch te laten zijn. Ik moet en zal een Scrub Daddy. Ondertussen worden de meiden er een beetje melig van en halen ze herinneringen op over al mijn handige aankopen die het leven een stuk makkelijker zouden maken.

Als de dames doorhebben dat tegenwerken geen zin heeft, grist mijn oudste voor ik het weet de Scrub Daddy uit mijn hand en loopt naar de kassa. Tot mijn verbijstering hoor ik haar zeggen. Ik neem deze Scrub, jammer dat je de Daddy er niet bijkrijgt. Als de vrouw niet begrijpend antwoordt dat het een Scrub Daddy is, zegt ze: Oh mooi, pak de Scrub dan maar in, de Daddy neem ik zo wel mee. Allen barsten we in lachen uit. Nee joh, de Daddy mag hem thuis gebruiken, hikt mijn jongste.

Vanmorgen was het zover met grote verwachting overhandig ik hem het pakje. ik zeg dat ik niet kan wachten tot hij een keer een vette ovenschaal van de lasagne ermee gaat doen. Hij kijkt me een beetje verward aan. Gek hé, hij leek veel blijer met het gereedschap……